W Polsce ogromna liczba dzieci przychodzi na świat w wyniku cesarskiego cięcia. W 2019 roku odsetek ten wynosił ponad 42%. Czy takie statystyki mogą mieć przełożenie na karmienia piersią? Czy cesarskie cięcie zwiększa ryzyko trudności z karmieniem piersią?
Teoretycznie i w przypadku porodu siłami natury, i w przypadku porodu drogami cesarskiego cięcia łożysko opuszcza macicę, estrogeny opadają, prolaktyna i oksytocyna uderzają do głowy i powinna rozpocząć się laktogeneza II. Badania jednak pokazują, ze cesarskie cięcie zwiększa ryzyko opóźnionej laktogenezy II. Niektóre badania sugerują, że nocne cesarskie oraz nieplanowane cięcie jest większym czynnikiem ryzyka opóźnionej laktogenezy II.
Czym jest opóźnienie laktogenezy II?
Opóźnienie laktogenezy II oznacza, że zacznie się ona po 72 h od porodu lub później.
Cesarskie cięcie może, ale nie musi, wpłynąć na jakość karmienia piersią. Najczęściej to nie sama procedura, ale to, co dzieje się wokół mamy i dziecka, ma wpływ na dalszą drogę laktacyjną.
W przypadku cesarskiego cięcia mama może otrzymać dodatkowe płyny w czasie porodu poprzez kroplówkę. U dzieci urodzonych w porodzie z dodatkowymi płynami masa urodzeniowa dziecka może być wyższa, a spadek wagi po porodzie większy. Oznacza to, że spadek może przekroczyć 7–10% wagi urodzeniowej, co jest wskazaniem do postępowania wspierającego w karmieniu dziecka, a niekiedy wskazaniem do dokarmiania. Samo dokarmienie rutynowe może w tym przypadku być czynnikiem ryzyka.
Wg wytycznych dziecko po porodzie powinno mieć zapewniony kontakt z mamą. Ten kontakt nazywany „skóra do skóry” powinien zacząć się od razu po porodzie i trwać nieprzerwanie przez pierwsze dwie godziny życia dziecka. W ciągu pierwszej godziny powinno mieć miejsce pierwsze karmienie. Jest to jeden z najważniejszych czynników warunkujących udane karmienia piersią. Po cesarskim cięciu kontakt „skóra do skóry” może być uniemożliwiony albo niedostępny dla mamy. Brak kontaktu „skóra do skóry” może skutkować poślizgiem rozpoczęcia karmienia piersią.
CZYTAJ, JAK DOBRZE WYSTARTOWAĆ Z KARMIENIEM PIERSIĄ
Opóźnienie kontaktu „skóra do skóry” przez cesarskim cięciem może powodować zmniejszoną wrażliwość hormonalną mamy i dziecka na ssanie, obniżenie jakości ssania piersi przez dziecko, niewystarczającą stymulację piersi w początkowej fazie karmienia piersią, a co za tym idzie, niewystarczającą produkcję i krótszy czas ogólnego karmienia piersią.
Oczywiście niezbędne jest czasem rozdzielenie mamy i dziecka w sytuacji zagrożenia zdrowia i życia któregoś z nich. Jednak jeżeli tylko nie istnieją takowe zagrożenia, kontakt „skóra do skóry” i system rooming-in (czyli mama i dziecko w jednym pokoju) powinny być standardem. Tak samo jak przecinanie pępowiny po tym, jak przestanie ona tętnić.
Nawet jeżeli w przypadku opóźnionej laktogenezy II dziecko trzeba dokarmiać, nie należy ograniczać kontaktu „skóra do skóry” mamy i dziecka oraz nie należy ograniczać przebywania dziecka przy piersi.
POCZYTAJ, DLACZEGO SSANIE PIERSI W PIERWSZYCH DNIACH JEST TAK WAŻNE
Badania pokazują, że planowane cesarskie cięcia, czasem nazywane „na zimno”, mogą wiązać się z mniejszymi wskaźnikami inicjacji karmienia piersią – czyli mniej kobiet karmi piersią od razu po takim porodzie. Duże badanie prowadzone w Kanadzie pokazało, że kobiety rzadziej karmią piersią, jeżeli miały planowane cesarskie cięcie, oraz częściej zgłaszały problemy z karmieniem piersią.
Również stres związany z porodem nagłym może negatywnie wpłynąć na początek karmienia piersią i postrzeganie karmienia piersią przez mamę.
Trudnością także może okazać się niekomfortowe przystawienie dziecka do piersi spowodowane gojącą się raną po zabiegu.
Na pocieszenie dodam, że badania jednak pokazują, że znaczna większość mam po cesarskim cięciu w sprzyjających warunkach i przy wsparciu z powodzeniem karmi piersią!
Co zrobić, żeby po cesarskim cięciu szybko uruchomić piersi?
Możesz skorzystać z tych porad, możesz też oczekiwać, żeby jak tylko będzie to możliwe, dziecko wylądowało na Twojej klatce piersiowej gołe. Kiedy nie jest to możliwe, od razu poproś, żeby kangurował je partner. Jak tylko będziecie razem, tulcie się do siebie i przystawiaj maluszka do piersi jak najczęściej! Nawet jeżeli jest to ssanie nieodżywcze, a laktogeneza się opóźnia. W przypadku dokarmiania poproś, żeby było to możliwe przy pomocy jak najmniej inwazyjnej metody np. drenem przy piersi, łyżeczką lub kubeczkiem.
Pamiętaj też, żeby nie zakładać, że karmienie piersią się nie uda tylko dlatego, że czeka cię cesarskie cięcie! Uwierz w siebie i nie poddawaj się na starcie!
źródła:
„Karmienie piersią w teorii i praktyce” Magdalena Nehring-Gugulska, Monika Żukowska-Rubik, Agnieszka Pietkiewicz, rok wydania 2017, wydawnictwo: MEDYCYNA PRAKTYCZNA
„Womenly art of breastfeeding” LLL
„Dr. Jack Newman’s Guide To Breastfeeding” Jack Newman
Giudicelli, M., Hassler, M., Blanc, J., Zakarian, C., Tosello, B., 2020. Influence of intrapartum maternal fluids on weight loss in breastfed newborns. The Journal of Maternal-Fetal & Neonatal Medicine 1–7. https://doi.org/10.1080/14767058.2020.1731453
İlhan, G., Atmaca, F.V., Çümen, A., Zebitay, A.G., Güngör, E.S., Karasu, A.F.G., 2018. Effects of daytime versus night-time cesarean deliveries on Stage II lactogenesis: Circadian rhythm and lactogenesis. Journal of Obstetrics and Gynaecology Research 44, 717–722. https://doi.org/10.1111/jog.13562
İsik, Y., Dag, Z.O., Tulmac, O.B., Pek, E., 2016. Early postpartum lactation effects of cesarean and vaginal birth. Ginekologia Polska 87, 426–430. https://doi.org/10.5603/GP.2016.0020
Lau, Y., Tha, P.H., Ho-Lim, S.S.T., Wong, L.Y., Lim, P.I., Citra Nurfarah, B.Z.M., Shorey, S., 2018. An analysis of the effects of intrapartum factors, neonatal characteristics, and skin-to-skin contact on early breastfeeding initiation. Maternal & Child Nutrition 14, e12492. https://doi.org/10.1111/mcn.12492
Stevens, J., Schmied, V., Burns, E., Dahlen, H., 2014. Immediate or early skin-to-skin contact after a Caesarean section: a review of the literature: Skin-to-skin contact after a Caesarean section. Maternal & Child Nutrition 10, 456–473. https://doi.org/10.1111/mcn.12128
korekta: AD VERBA
Komentarze