Jest takie powiedzenie – własne zdanie jest jak dupa, każdy ma swoją dupę i każdy uważa, że cudza śmierdzi. Każdy z nas ma zadnie na dany temat. Są tacy, co uważają, że kobieta jak nie chce mieć dzieci to jest zaburzona, są tacy, którzy uważają, że przeciwciała w mleku kobiecym to mit (ci to chyba
Waszych maili jest tyle, że mi na kolejne trzy posty wystarczy, ale mimo wszystko – NIE PRZESTAWAJCIE! Przysyłajcie mi absurdy jakimi Was męczą lekarze! Kiedy powiedziałam lekarzowi, że chcę karmić dłużej niż pół roku: „Widziała pani jakieś inne zwierzę, które tyle karmi? Nawet krowa tyle nie karmi.” *** Pediatra o moich lekach na przeziębienie
Lektura książki „ABC Młodej kobiety”, a w szczególności rozdział „Kobieta staje się matką” jest wyjątkowa. Michalina Wisłocka, trzydzieści lat temu popełniła wyjątkowo ciekawy podrozdział o ciąży, który we fragmentach Wam zaprezentuję! „Są kobiety, które pomimo ciąży mają zupełnie podobny sposób i usposobienie jak przed ciążą, ale są to raczej wyjątki” „[kobieta ciężarna] Rozrabia w domu,
Każda z czytelniczek bloga może wysłać do mnie – także anonimowo – opowieść o swojej drodze mlecznej o walkach jakie stoczyła, żeby udało się karmić dziecko tym co najlepsze – mlekiem mamy. Forma tej opowieści może być dowolna. Wiem, że takie historie mogą napełnić serca i umysły mam karmiących piersią a będących w kryzysie nadzieją
Bardzo często słyszy się, że karmienie piersią ogranicza ojcom możliwość budowania więzi z dzieckiem. Najdziwniejsze jest to, że często mówi się o tym tak, jakby żywienie było jedynym i najlepszym sposobem budowania relacji dziecko-rodzic. Nie jest to prawdą. Przede wszystkim należy sobie uświadomić, że ojciec ma swoją unikalną więź z dzieckiem inną od więzi dziecka
Każda z czytelniczek bloga może wysłać do mnie – także anonimowo – opowieść o swojej drodze mlecznej o walkach jakie stoczyła, żeby udało się karmić dziecko tym co najlepsze – mlekiem mamy. Forma tej opowieści może być dowolna. Wiem, że takie historie mogą napełnić serca i umysły mam karmiących piersią a będących w kryzysie nadzieją
Każda z czytelniczek bloga może wysłać do mnie – także anonimowo – opowieść o swojej drodze mlecznej o walkach jakie stoczyła, żeby udało się karmić dziecko tym co najlepsze – mlekiem mamy. Forma tej opowieści może być dowolna. Wiem, że takie historie mogą napełnić serca i umysły mam karmiących piersią a będących w kryzysie nadzieją
Każda z czytelniczek bloga może wysłać do mnie – także anonimowo – opowieść o swojej drodze mlecznej o walkach jakie stoczyła, żeby udało się karmić dziecko tym co najlepsze – mlekiem mamy. Forma tej opowieści może być dowolna. Wiem, że takie historie mogą napełnić serca i umysły mam karmiących piersią a będących w kryzysie nadzieją
Każda z czytelniczek bloga może wysłać do mnie – także anonimowo – opowieść o swojej drodze mlecznej o walkach jakie stoczyła, żeby udało się karmić dziecko tym co najlepsze – mlekiem mamy. Forma tej opowieści może być dowolna. Wiem, że takie historie mogą napełnić serca i umysły mam karmiących piersią a będących w kryzysie nadzieją
