Kochani, dzisiaj sprawa wyjątkowo ważna dla tych wszystkich, którzy chcieliby widzieć zmiany w opiece okołolaktacyjnej w Polsce. Nie każdy z przedstawicieli ustawodawcy widzi problemy i wyzwania, jakim w tej chwili w sferze karmienia piersią stawiają czoła matki w Polsce. Żeby oni, tam na górze nas zauważyli potrzebny jest głos – a ten głos to WY! 29
Pierwszy kwietnia dal mi do wiwatu. Przeczytałam CZTERY teksty, zupełnie różnych autorów, w zupełnie różnych miejscach, napisane w zupełnie innych językach. Tyczyły jednego tematu: seksu matek. Te teksty miały jedną cechę wspólną. Były do granic możliwości wkurzające. Może kogoś innego by nie wkurzyły, ja poczułam się jak w seksistowskim koszmarze. Oto czego dowiedziałam się
UPDATE 2018 Czasy się zmieniają i kobiety też. Coraz więcej Mam, po urodzeniu dziecka, chce jak najszybciej wrócić do formy. Chcą się czuć nie tylko matkami, ale także zadbanymi, pięknymi kobietami. Wizerunek Mam na przestrzeni lat zmienił się nie do poznania. Matka to już nie ta kobieta, która nigdy nie jest umalowana, odrosty na głowie
Zanim przeczytacie dalej ten artykuł poświęćcie chwilę na przeczytanie wstępu. Jest on ważny i mam nadzieję, że pozwoli Wam na spokojną lekturę dalszej części wpisu. Wstęp – czyli po co komu takie badania naukowe. Żadne badanie dotyczące pozytywnego wpływu na karmienie piersią nie powinno być interpretowane osobiście, a jedynie globalnie. Żadne badanie nie mówi, że dzieci
Żarty żartami. Ja mogę o swoich piersiach mówić „cycki”, ja mogę żartować z koleżankami z moich piersi. Ja mogę – Ty nie! Obca osoba, która z pogardą dla matek karmiących mówi „cyce”, „cyca”, „zwisy”, „suty” zachowuje się po prostu jak bydło. O ile, kiedy to kobieta w sposób umniejszający i chamski mówi o „wywalaniu cyca”
Jednym z najbardziej palących problemów mam karmiących jest powrót do aktywności zawodowej wiążący się z wyjściem z domu. Czy ta codzienna nieobecność trwa godzinę, dwie, osiem to obawy są zawsze takie same. Czy dziecko nie „padnie” mi z głodu? Czy nie zapłacze się z babcią? Nie je z talerzyka! Jak ma jeść jak sobie pójdę! Nie pije
Bardzo ważny czas dla nas nastał. Kilkanaście dni temu rozchorowałam się na dobre. Mały przebywał z dala ode mnie i od moich piersi. Po chorobie wcale nie kwapił się do jakichkolwiek czynności związanych z moim mlekiem. Nastał taki poranek, że wpadł na mnie jak się przebierałam, przytulił się do piersi i po chwili powiedział: –
Dzisiaj będzie troszkę od drugiej strony. O tym, kiedy odstawić dziecko i czy czekać do samo odstawienia. Przede wszystkim chciałam napisać o długości karmienia. Każdy, kto ma minimalne pojęcie o laktacji powinien zna wytyczne dotyczące długości karmienia. Uznaję te zalecenia za normę. WHO – zaleca wyłączne karmienie piersią do 6 miesiąca życia i kontynuowanie go,
Jeżeli myślicie, że mitologia laktacyjna zniknęła z gabinetów lekarskich to się mylicie. Nie dalej jak wczoraj czytelniczka podesłała takie zalecenie swojego ginekologa: „mogę sobie karmić do roku ( teraz ma 7 mieś) a potem to trzeba wywołać miesiączkę oraz jak już owa dostane to nie mogę karmić gdyż będę karmić dziecko estrogenami”. Poczułam
