Bardzo często pod artykułami które tyczą zalet karmienia piersią możemy przeczytać komentarze kobiet którym mleczna droga była ciężka i krótka: – dołujecie nas tylko – pomyślcie jak przykro musi być nam którym się nie udało – jak możecie tak nas traktować publikując takie rzeczy Wściekła jestem. Z kilku powodów. Kobiety biorą na siebie winę, że
Każda z czytelniczek bloga może wysłać do mnie – także anonimowo – opowieść o swojej drodze mlecznej o walkach jakie stoczyła, żeby udało się karmić dziecko tym co najlepsze – mlekiem mamy. Forma tej opowieści może być dowolna. Wiem, że takie historie mogą napełnić serca i umysły mam karmiących piersią a będących w kryzysie nadzieją
Jakiś czas temu pisałam, że czas odstawić dziecko od piersi. Moje dziecko ograniczało popyt, podaż też była nieco mniejsza. Progres jednak zatrzymał się i mimo, że już rzadziej chce piersi to jednak chce. Nie mam ani nic przeciw temu ani nie zachęcam go do tego. Jest jak jest – slow odstawianie. Niedługo będzie trzy lata
Codziennie spędzam dużo czasu na odpisywaniu na maile. Nie zdawałam sobie sprawy, że tak wiele mam potrzebuje się wygadać i nie ma komu. Podobno jestem laktywistką. To że piszą do mnie mamy karmiące piersią, te które chcą karmić, chcą wiedzieć wcale mnie nie dziwi. Ja chcę z nimi rozmawiać i je poznawać. Ale piszą też i to
