Zacznę może od tego, że jest we mnie płomień społecznika. Zaczął się pięć lat temu od malutkiej iskry i teraz jestem już całkowicie od tego działania dla ludzi uzależniona. Daje to mi lepszego kopa niż cokolwiek innego – świadomość, ze działam dla kogoś, że mogę pomóc. Nic dziwnego, cały czas jadę na haju darczyńcy, haju,
W 1991 roku byłam uczennicą jednej z nowo otwartych szkół w Warszawie. To tam pierwszy raz zetknęłam się z organizacją, jaką jest UNICEF. Moja szkoła przyjęła imię tej organizacji. Przez kolejne lata byłam dumną uczennicą szkoły podstawowej numer 185 im. UNICEF w Warszawie. Nosiłam koszulki logowane grafiką UNICEF, a w szkolnym sklepiku zamiast śmieciowego jedzenia dostępne
